Sósíalisminn og kapítalisminn

Það var nýfrjálshyggjan sem gerði Ísland gjaldþrota árið 2008.

Þegar almenningur á nóg fyrir bæði nauðsynjum og óþarfa þá blómstrar hvoru tveggja, sósíalisminn og kapítalisminn saman.

Við þurfum að hlúa að lýðræðinu, ekkert samfélag virkar almennilega án þess.

Varar við „martröð sósíalismans“

Athugasemdir

[Ásgrímur Hartmannsson, 3.3.2019 kl. 19:50]

"Nýfrjálshyggja" er strámaður.

Það sem setti ísland á hausinn 2008 var hvorki nýtt né frjálshyggja.

Samkvæmt Pawel Bartosek, þá var var vandamálið í sósíalismanum ekki það að fólk hefði ekki efni á öllum fjandanum, heldur var vandinn sá að það var ekkert til.  Endalaus peningur, en ekkert að kaupa.  En hann var náttúrlega þarna austantjalds.

Við höfum aldrei haft frjálshyggju.  Við höfum aldrei geta keypt allt sem okkur datt í hug, því einhverjir hafa alltaf stjórnað framboðinu.  Og við höfum aldrei átt nægan pening.  Við erum alltaf með allt á lánum, því þannig er hægt að tappa af okkur mestum pening.

Hvorugt af þessu bendir til nokkurrar frjálshyggju.

Og hvað var svo nýtt við þetta?  Allt saman gamalt, ættað úr lénsræðinu.