Hvenær hefst rannsóknin?

Ég veit fullvel að það er rannsókn í gangi. En ég veit líka að miðað við umfangið þá er hún í mýflugumynd.

Ég veit líka að ýmsir stjórnmálamenn tengjast þessu öllu saman sterkum böndum og sumir gætu hreinlega verið sekir.

Ég beit líka að Sjálfstæðisflokkurinn er búinn að koma sínu fólki fyrir í öllu dómskerfi landsins, það verður því lítið rannsakað og engir dæmdir úr þeirra hópi.

Ég hef lengi verið viss um að þetta er verkefni fyrir Interpol og Europol að rannsaka.

Ég er líka á því að Evrópusambandið verður að taka sína ábyrgð á því að svona langt skuli hafa verið hægt að ganga í þess vanhugsaða regluverki.

Vissulega stóð íslenska fjármálaeftirlitið sig engan vegin í starfi, ekki seðlabankinn, ekki pólítikusarnir, enginn hér á landi.

Erlendir aðilar stóðu sig ekkert heldur, nema kannski þeir fjölmiðlar erlendir, sem báru brigður á íslenska bankakerfið.

Bankahrunið stærra en Enron

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.7.2009 kl. 11:38]

Úr X. kafla almennra hegningarlaga nr. 19/1940 um landráð:

91. gr. Hver, sem kunngerir, skýrir frá eða lætur á annan hátt uppi við óviðkomandi menn leynilega samninga, ráðagerðir eða ályktanir ríkisins um málefni, sem heill þess eða réttindi gagnvart öðrum ríkjum eru undir komin, eða hafa mikilvæga fjárhagsþýðingu eða viðskipta fyrir íslensku þjóðina gagnvart útlöndum, skal sæta fangelsi allt að 16 árum.
Sömu refsingu skal hver sá sæta, sem falsar, ónýtir eða kemur undan skjali eða öðrum munum, sem heill ríkisins eða réttindi gagnvart öðrum ríkjum eru undir komin.
Sömu refsingu skal enn fremur hver sá sæta, sem falið hefur verið á hendur af íslenska ríkinu að semja eða gera út um eitthvað við annað ríki, ef hann ber fyrir borð hag íslenska ríkisins í þeim erindrekstri.
Hafi verknaður sá, sem í 1. og 2. mgr. hér á undan getur, verið framinn af gáleysi, skal refsað með fangelsi allt að 3 árum, eða sektum, ef sérstakar málsbætur eru fyrir hendi.

(Feitletrun er frá mér komin.)

Spurningin er bara hvernig á að leggja fram kæru, og hvort það sé einhverjum aðila í réttakerfinu treystandi til að stinga kærunni ekki bara ofan í skúffu?