Lífeyrissjóðir eru lífeyrir

Lífeyrissjóðir íslensks launafólks eru að miklu leiti einu peningarnir sem íslendingar eiga í raun í dag. Mest allt annað er horfið, stolið.

Það var og er tilgangur lífeyrissjóða að greiða fólki framfærslu, eða svokallaðan lífeyri, ef það þarf að hætta að vinna af einhverjum orsökum. Vegna slysa, örorku, veikinda eða vonandi hjá sem flestum, elli þegar starfsæfinni er að ljúka.

Lífeyrissjóðir eru ekki eign vinnuveitenda, stjórnenda lífeyrissjóðanna, banka, eða fjárglæframanna þó þeir virðist stundum halda það. Lífeyrissjóðir eru ekki heldur eign ríkisstjórnarinnar. Lífeyrissjóðirnir eru eign þeirra sem í þá greiða og engra annara.

Lífeyrissjóði á að varðveita með sem öruggustum hætti svo sem mestar líkur séu á að þeir fjármunir verði enn til staðar hvað sem á dynur í fjármálakerfi landsins eða heimsins.

Lífeyrissjóðir eiga ekki að taka þátt í áhættufjárfestingum.

„Menn fara best með eigið fé“

Athugasemdir

[Gulli (IP-tala skráð) 2.9.2009 kl. 16:06]

Hér má sjá hvað Milton Friedman sagði um einmitt þetta:

http://www.youtube.com/watch?v=-MQp-5lZToE

Vona að sumir séu ekki það "close minded" að þeir vilji ekki hlusta á þetta, þó svo að þeir geti verið ósammála hugmyndafræði Miltons.