Raforku á réttu verði

Sem raffræðingur er ég nokkuð vel að mér í þessu máli. Ég er hins vegar ekki bóndi og hef aldrei verið.
Grundvallarrökin með því að selja raforku ódýrt er jöfn notkun yfir allt árið. Það byggist á því að greiða niður fjárfestinguna sem er í virkjunum og dreifikerfi.
Stóriðja eins og álver nota nákvæmlega jafn mikla raforku allt árið , allan sólarhringinn áratugum saman. Það er því hægt að semja við svoleiðis kaupanda um raforkuverð sem er í raun að greiða niður lán vegna virkjunarframkvæmda og dreifikerfis.
Kaupandi sem vill fá sína orku, hvað sem tautar og raular, mis mikla allt árið með hrikalegum orkunotkunartoppi kl. 18 á Aðfangadag er ekki góður kúnni.
Það þarf að virkja og byggja dreifikerfi sem ræður við mestu notkun en þess á milli er keyrt á kannski 10-30% notkun. Samt var virkjað og byggt dreifikerfi fyrir 100% notkun. Það þarf samt að borga niður lánin af 100% kerfinu.

Ég veit ekki nákvæmlega hvernig orkunotkun ylræktarbænda er háttað. Ef hún er 100% allan sólarhringinn allt árið árum og áratugum saman þá á auðvitað að vera hægt að semja um allt annað verð en í raforkusölu til almennings eða venjulegra fyrirtækja. Eða álíka verð og álver. Ef ylræktarbændur slökkva ljósin einhvern tíma á sólarhringnum, í nokkra tíma, þá þarf að taka tillit til þess í verði.

Ég held ég hafi útskýrt þetta nægjanlega vel.

Ég hvet til þess að ylræktarbændur geti fengið raforku til lýsingar á réttlátu verði, landi og þjóð til heilla.

Við þekkjum það öll að besta grænmetið í búðinni er það nýja, ferska og góða íslenska.

Garðyrkjubændur skrifuðu ekki undir